W 1460 roku Zarządca Cesarskiej Mennicy oraz bankier Cesarza Rzymskiego Fryderyka III Baltazar Eggenberger zakupił w zachodniej części Grazu grunt z myślą o wybudowaniu tam swojej rodowej rezydencji. W 1470 roku Zamek Eggenberg posiadał już niewielką kaplicę rodową (30 maja 1470 roku Papież zezwolił na odprawianie mszy odpustowej w Kaplicy Marii Panny na zamku Eggenberg).
Wraz ze wzrostem znaczenia rodu Eggenberg na cesarskim dworze późnogotycki zamek sukcesywnie rozbudowywano. Przełomowym momentem było zatrudnienie przez Hansa Ulricha von Eggenberg w 1625 roku nadwornego architekta Giovanniego Pietro de Pomis. Pochodzący z Mediolanu de Pomis-architekt, malarz i medailleur zaplanował nową rodową rezydencję godną księcia i Gubernatora Środkowej Austrii nadając jej formę wzorowaną na hiszpańskim El Escorial. Główne założenie pałacowe ukończono w latach 1635 36, zdobienia elewacji wykonano w latach 1641 46.
Zgodnie z zamysłem Księcia Hansa Urlicha pałac jest modelem kosmicznego porządku, logiczno-matematycznego ładu wszechświata. Pałac posadowiono na planie kwadratu. W każdym narożu znajduje się wieża symbolizująca 4 pory roku. Pałac posiada 365 okien, jedno na każdy dzień roku. Na każde 24 pokoji reprezentacyjnego piętra pałacu (tzw. piano nobile) przypadają 52 okna symbolizujące liczbę tygodni w roku. Na drugim piętrze znajdują się 24 pokoje w amfiladzie reprezentujące płynny ciąg godzin w ciągu dnia.
Zgodnie z zamysłem Księcia Hansa Urlicha pałac jest modelem kosmicznego porządku, logiczno-matematycznego ładu wszechświata. Pałac posadowiono na planie kwadratu. W każdym narożu znajduje się wieża symbolizująca 4 pory roku. Pałac posiada 365 okien, jedno na każdy dzień roku. Na każde 24 pokoji reprezentacyjnego piętra pałacu (tzw. piano nobile) przypadają 52 okna symbolizujące liczbę tygodni w roku. Na drugim piętrze znajdują się 24 pokoje w amfiladzie reprezentujące płynny ciąg godzin w ciągu dnia.
Pałacowe ogrody rozbudowana w 3ciej ćwierci XVII wieku tak aby otaczały cały budynek i nadano im formę ogrodu włoskiego z parterami ogrodowymi (kobierce z ornamentami wykonanymi z traw, roślin ozdobnych i kolorowych kwiatow), boskietami (czyli szpalerami drzew), fontannami, ptaszarniami oraz bażanciarniami. W początku XVIII wieku Johann Leopold Count Herberstein, mąż ostatniej księżnej von Eggenberg przeprojektował ogrody na modłę ogrodów francuskich. Gdy styl barokowych założeń ogrodowych wyszedł z mody i ogłoszono wielki powrót do natury znów ogrody zmieniły swój charakter. W 1802 roku wytyczono romantyczne kręte ścieżki, założono oczko wodne.
W ramach rewitalizacji parku w 1993 roku odtworzono elementy romantycznego ogrodu angielskiego z 1848 roku: Ogród Świadaniowy (Breakfast Garden) oraz Różany Kopiec zwieńczony chińskim parasolem.
text source: Wikipedia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz